วันนี้ เป็นวันที่ เราสองคน
ต้องห่างกัน ด้วยเหตุอะไร
เรารู้เต็มอก เธอรู้ทุกอย่าง
ที่ทำให้เรา ต้องจบกัน
เพราะว่าฉันมันธรรมดา
ไม่พยายามเป็นเหมือนใคร
ให้เธอลอยเลยบนนภา
คิดถึงเมื่อไร จะส่องกล้องมองขึ้นไป
มองดูเธอเป็นดาวคู่กับเขา
เราคงต้องเลิกกัน
จะคิดว่าเลิกคือการพักผ่อน
ให้หัวใจมันได้พักก่อน
จะย้อนไม่ย้อนคอยดูอาการ
ที่เกิดหลังจากนี้
และถ้าเราไม่ได้รักกันอีก
ฉันก็พร้อมหลีกทางและไม่รั้งเธอ
ถ้ามันเป็นรักที่จริง
เขาจะทิ้งเราทำไม
ใครคิดถึงกันก่อนแพ้
คงต้องเป็นฉันใช่ไหม
แค่เห็นรูปเธอในสตอรี่เมื่อไร
ก็ลืมไม่ได้ทุกที
ต้องโทษตัวเองกี่ครั้ง
ที่ใจมันดื้อแบบนี้
เพราะเราไม่ได้รักกัน
จะไปฝืนมันทำไม
จริงๆ ก็ควรที่จะยอมรับ
และก็พักสักที
รู้แก่ใจว่าเธอไม่รัก แต่ก็รักอยู่ดี
ต่อให้ฝืนกล้ำกลืน และทรมาน
ภาพรอยยิ้มของเธอ ยังเหมือนวันวาน
พยายามเปิดใจให้ใครสักคนเข้ามาอีก
พยายามจดจำว่าใครถ้ามีน้ำตา
แต่ทุกครั้งทุกคราที่หลับตา
ใจของฉันยังมีแค่เธอตลอดมา
ฉันขังตัวเองในห้วงเวลา
ที่เคยมีเราอยู่ด้วยกัน
ฉันร้องบรรเลงกับรอยน้ำตา
และคำสัญญานับร้อยพัน
ไม่ว่าท้องฟ้าจะเปลี่ยนไปทางไหน
ยังมีรอยยิ้มของเธอที่สดใส
เธอสวยเหลือเกินในชุดเจ้าสาว
ที่มีเจ้าบ่าวเป็นเขา มันดีเหลือเกิน
ที่เขาพาเธอมาถึงเส้นชัยของเรา
ยินดีด้วยนะที่เจอกับความสุขที่ตามหา
ขอโทษที่คราบน้ำตาของฉันมันยังไม่แห้งดี
จะคิดว่าเลิกคือการพักผ่อน
ให้หัวใจมันได้พักก่อน
จะย้อนไม่ย้อนคอยดูอาการ
ที่เกิดหลังจากนี้
และถ้าเราไม่ได้รักกันอีก
ฉันก็พร้อมหลีกทางและไม่รั้งเธอ โอ้ว
ถ้ามันเป็นรักที่จริง
เขาจะทิ้งเราทำไม
ถ้าคิดว่าเลิกคือการพักผ่อน
ให้หัวใจมันได้พักก่อน
จะย้อนไม่ย้อนค่อยดูอาการ
ที่เกิดหลังจากนี้
และถ้าเราไม่ได้รักกันอีก
ฉันก็พร้อมหลีกทางและไม่รั้งเธอ
ถ้ามันเป็นรักที่จริง
เขาจะทิ้งเราทำไม
จะคิดว่าเลิกคือการพักผ่อน
ให้หัวใจมันได้พักก่อน
จะย้อนไม่ย้อนคอยดูอาการ
ที่เกิดหลังจากนี้
และถ้าเราไม่ได้รักกันอีก
ฉันก็พร้อมหลีกทางและไม่รั้งเธอ
ถ้ามันเป็นรักที่จริง
เขาจะทิ้งเราทำไม